„Zwiedzamy miasto za miedzą”

Chełmno – miasto położone w województwie kujawsko – pomorskim, powiecie chełmińskim, o powierzchni 13,86 km2, liczba ludności – 18 052. Prawa miejskie otrzymało w 1233 roku.
Seniorzy z Klubu Senior+ w Wielkim Mędromierzu 18 marca 2025 r. pojechali na wspólną wycieczkę historyczną do Chełmna, w ramach zajęć klubu: Tytuł podróżniczej wyprawy: „Miejsca, które opowiadają swoją historię”.
Powitanie miasta nad Wisłą rozpoczęło się od odwiedzin zespołu klasztornego zbudowanego przez Krzyżaków w XIII wieku – pierwotnie Cysterek, później Benedyktynek, a od 1821 r. Sióstr Miłosierdzia (Dom Prowincjonalny Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Chełmnie). „Zespół Pocysterski” uległ w ciągu wieków wewnątrz i zewnątrz rozmaitym przebudowom. Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, jak i najstarsza część zabudowań klasztornych, łącznie z Wieżą Mestwina pochodzą z XIII w - przetrwały do dzisiejszego dnia. Wielkie wrażenie na Seniorach wywarł witraż św. Wincentego a Paulo z 1898 r. przy wejściu na dziedziniec przykościelny, ołtarz główny późno – barokowy z XVII i XVIII wieku, w całości złocony. Tabernakulum i antepedium z przełomu XVIII wieku, organy z okresu Odrodzenia ozdobione ornamentami barokowymi, płyta kapelanów klasztornych, ołtarz św. Antoniego pochodzący z XIX wieku, portret Siostry Miłosierdzia, płyta Arnolda Lischoren (1275) – gotycka – najstarszy zabytek płyty nagrobnej na Pomorzu - wykonana z łupku polnego – to zabytki, których historię Seniorzy dokładnie usłyszeli. Do głębokiej refleksji skłoniła rzeźba gotycka z 1380 r. Chrystusa – przeniesiona z kościoła franciszkańskiego w Chełmnie, prawdopodobnie przekształcona z wielkiego tęczowego krucyfiksu – o ruchomych ramionach. Seniorzy poznali historię wielkiej reformatorki Benedyktynek chełmińskich Siostry Magdaleny Mortęskiej (1554 -1631). Na wielkie uznanie zasługuje rekreacyjno – wypoczynkowy park wraz z pomnikiem wdzięczności Niepokalanej za ocalenie klasztoru w czasie Drugiej Wojny Światowej. Obecnie fragment zabudowań klasztornych zajmuje Dom Pomocy Społecznej. Seniorzy opuszczając Klasztor Chełmiński mogli zobaczyć ciekawy i niepowtarzalny układ urbanistyczny miasta – budowane mury miejskie od XIII wieku, które są jedynymi z najlepiej zachowanych w kraju. Następnym miejscem, które odwiedzili Seniorzy był Kościół archiprezbiterialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chełmnie, zwany potocznie „Farą”. Kościół ten stanowił wzorzec dla budowniczych katedry w Królewcu. Wzniesiony w latach 1280 – 1320. Znajdują się tam relikwie świętego Walentego, gdzie 14 lutego corocznie organizowana jest msza święta, podczas której wystawiane są relikwie świętego patrona zakochanych. Pamiątkowe zdjęcia uczestnicy wycieczki mogli sobie wykonać na ławce zakochanych znajdującej się w sąsiedztwie Bramy Grudziądzkiej.
Ulicą 22 -go Stycznia - najdłuższą w Chełmnie, gdzie w styczniu 1920 r. tłumy wyległy na ulicę, by powitać przybyłe do miasta wojsko polskie na czele z Generałem Hallerem. Zwiedzanie miasta zakochanych zakończyło się przy Ratuszu – średniowiecznej budowli z czworoboczną wieżą, gdzie można było nabyć pamiątki. Jedyną w swoim rodzaju osobliwością dla tego miasta jest pręt chełmiński – średniowieczna jednostka miary, długości ustanowiona przez Krzyżaków. Pręt - 4,35 metra długości, wisi na jednej ze ścian ratusza. W historyczną podróż Seniorów zabrała Jadwiga Alaba – Wesołowska – wieloletni samorządowiec, z pasji przewodnik po Chełmnie, odznaczona złotą odznaką PTTK za propagowanie walorów województwa kujawsko – pomorskiego i Ziemi Chełmińskiej. Ukończyła studia o profilu historycznym. Członek Stowarzyszenia Towarzystwa Miłośników Ziemi Chełmińskiej i Towarzystwa Dolnej Wisły.